Tarnów, Triest (Włochy), Wiedeń (Austria), Gorzów Wlkp., Chociwel, Szczecinek i Toruń
Podróż z Tarnowa do Włoch (Triest, na granicy ze Słowenią) to 1000 km i ponad 10 godzin w podróży. Wyruszyliśmy z pastorem Zboru w Tarnowie, Ireneuszem Skoczeniem, wcześnie o 5 rano i dotarliśmy późnym popołudniem na miejsce. Chwila odpoczynku, by następnego dnia spotykać się z różnymi ludźmi na rozmowy dotyczące naszego projektu wakacyjnego. W czasie kryzysu ekonomicznego w Europie nie jest łatwo znaleźć coś, co będzie odpowiadać naszym możliwościom finansowym, ale nie poddajemy się. Po Nowym Roku będziemy mieli więcej informacji. Mimo, że to nie jest projekt pierwszej potrzeby, to warto było zrobić ten wysiłek z myślą o naszych braciach i siostrach. Powrót do Tarnowa to również długa droga, ponieważ zatrzymaliśmy się w okolicach Wiednia na bardzo ważne spotkanie duszpasterskie z przedstawicielem Kościoła Rzymskokatolickiego. Wspólne rozmowy, dzielenie się świadectwami Bożego działania i modlitwa były nieocenione. Świadomość, że Kościół ponaddenominacyjnie musi wrócić do mocy Krzyża, pokuty i głoszenia Ewangelii towarzyszyła naszym rozmowom i planom. Dziękuję Bogu za to spotkanie.
Z przygodami, bardzo późnym wieczorem wróciliśmy do Tarnowa, gdzie następnego dnia o poranku odbyło się cykliczne spotkanie męskie przy śniadaniu w Zborze w Tarnowie. Mogłem podzielić się Słowem Bożym dotyczącym dyscypliny duchowej i pielęgnowania Bożych standardów w świecie, który wszystko relatywizuje i akceptuje.
Zaraz po śniadaniu mogłem się udać w długą podróż na spotkanie z Radą Zboru w Gorzowie Wielkopolskim. Spotkanie było bardzo ważne, dotyczące obecnej sytuacji Zboru i planów na przyszłość. Po wielu godzinach posiedzenia, modliliśmy się o Zbór w Gorzowie, o Okręg Pomorski i o cały nasz Kościół w kraju.
W niedzielę miałem możliwość uczestniczyć w nabożeństwie porannym w Zborze w Gorzowie Wlkp., przeprowadzić Wieczerzę Pańską i głosić Słowo na temat Kościoła jako Ciała Chrystusa. Po nabożeństwie zostałem ugoszczony w domu braterstwa Terefenko, następnie udałem się w dalszą drogę do placówki Zboru GENESIS w Chociwlu.
Zobaczyłem tam warunki służby wśród uchodźców z Ukrainy, która nieprzerwanie prowadzona jest od początku wojny na Ukrainie. W naszym budynku zborowym, od lutego do dnia dzisiejszego, wciąż przebywa około 50-60 osób. Cieszymy się, że mogą chociaż na chwilę znaleźć swoją przystań - drugi dom. Dziękuję bratu Henrykowi Kufeldowi za jego poświęcenie i służbę w tym zakresie oraz za prowadzenie pracy duszpasterskiej wśród uchodźców jak również Polaków (biblijne grupy domowe). Ważnym dziełem było wyremontowanie (częściowo) dachu budynku zborowego. Dziękuję za gościnę rodzinie Kufeld. To był dobry czas rozmów i głębokich świadectw do późnych godzin nocnych.
Kolejnego dnia, w poniedziałek, udałem się do Szczecinka, gdzie spotkałem się z Przewodniczącym Rady miejscowego Zboru - bratem Kazimierzem Miry i jego małżonką. Rozmawialiśmy o sytuacji związanej ze służbą zboru w Szczecinku, jego planami duszpasterskimi, remontowymi w obiekcie i modliliśmy się o przyszłość służby w tym mieście i okolicy.
Wtorek rozpoczął się od posiedzenia Komisji Prawa naszego Kościoła, które odbyło się w Toruniu. Owocne obrady dotyczyły szczegółów aktów prawnych naszego Kościoła, uchwał i innych zagadnień, które pomagają nam precyzyjnie służyć w kontekście prawa obowiązującego w naszym kraju. Dziękuję Braciom, którzy społecznie angażują się w to dzieło, za ich troskę, poświęcenie i dobrą współpracę. Po zakończeniu obrad udałem się w końcu do domu, żeby następnego dnia wykonać też prace biurowe.
Dziękuję Bogu za te dni, w których mogłem, uczestnicząc w tych różnych wydarzeniach, pracować na rzecz przyszłości naszego Kościoła. Doceniam każdą służbę, która jest wykonywana lokalnie. Niezmiennie modlę się o nowych pracowników dla naszego Kościoła, dziękując za każdego, który w obecnym czasie wiernie wykonuje swoją służbę.
Boże błogosław Twój lud wszędzie tam gdzie głoszone jest Słowo Boże.
Prezb. Marek Glodek